شناسایی، همسانه‌سازی و بررسی ویژگی‌های ژن انتقال‌دهنده هگزوز 6 (HXT6) مخمر ساکارومیسس سرویزیه سویه بومی IBRC-M30069

مقدمه: مخمر ساکارومایسس سروزیه از جمله مهم‌ترین میکروارگانیسم‌ها برای تولید اتانول است که به‌دلیل کارایی بالای این موجود در جذب و تخمیر قندهای هگزوز است. این گونه مخمر دارای 20 ژن کدکننده پروتئین‌های انتقال‌دهنده هگزوز است. از میان این خانواده ژنی، هفت ژن HXT1-HXT7 نقش مهمی در فرایند تولید الکل دارند. پژوهشگران ثابت کردند که با افزایش میزان بیان این ژن‌ها سرعت تخمیر الکلی افزایش و در نتیجه آن میزان تولید اتانول افزایش می‌یابد.‏‏ مواد و روش ‏‏ها: جداسازی ژن HXT6 با پرایمرهای اختصاصی ژن از طریق PCR از ساکارومیسس سرویزیه سویه بومی IBRC-M30069 انجام شد. با انجام لیگاسیون قطعه تکثیریافته به پلاسمید pGEM-T کلون و به باکتری اشرشیا کلای ترانسفرم شد و تحلیل توالی انجام شد. نتایج: توالی نوکلئوتیدی چارچوب بازخوانی این ژن به‌طول 1713 جفت باز است و یک پروتئین با 570 اسیدآمینه را رمز می‌کند. براساس تجزیه و تحلیل‌های نرم‌افزارهای بیوانفورماتیکی، وزن مولکولی تخمین‌زد‌ه‌شده و نقطه ایزوالکتریک پیش‌بینی‌شده پروتئین به‌ترتیب 68/62 کیلودالتون و 89/7 بود.‏ بحث و نتیجه‏ گیری: توالی پروتئینی به‌دست‌آمده شباهت زیادی با Hxt6p VL31(EGA76254.1) سویه دیگر ساکارومیسس سرویزیه موجود در NCBI دارد و از بین ژن‌های انتقال‌دهنده هگزوز، بیشترین شباهت و ارتباط را با HXT7 دارد و به نظر می‌رسد این‌ها از یک ژن اجدادی در اثر موتاسیون در طی زمان با تغییر کارکرد دومین‌شان حاصل شده‌اند.